اثربخشی «آموزش حیا» بر «کاهش اعتیاد به اینترنت» و «رفتارهای پرخطر»

هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی «آموزش حیا» بر «کاهش اعتیاد به اینترنت» و «رفتارهای پرخطر» در دختران نوجوان دبیرستان بود. به این منظور، از طرح شبه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش استفاده شد. تعداد بیست دانش‌آموز دارای رفتار پرخطر از یک دبیرستان دخترانه منطقه پنج شهر تهران با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. پروتکل «آموزش و مداخله‌ای حیا» در هشت جلسه اجرا و اعمال شد. آزمودنی‌ها در دو نوبت پیش و پس از مداخله، به «پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ» (IAT)، «مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی» (IARS) و «اطلاعات جمعیت‌شناختی» پاسخ دادند. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که: «آموزش حیا» در «کاهش اعتیاد به اینترنت» تأثیر معناداری داشت؛ در «کاهش رفتارهای پرخطر» تأثیر معناداری نداشت؛ به کاربران کمک می‌کند که «خودکنترلیِ» بیشتری در مواجهه «سکس مجازی» و «هرزه‌نگاری» داشته باشند؛ البته با توجه به عللی گوناگون و متنوعِ رفتارهای پرخطر نمی‌توان انتظار تغییر فوری و کوتاه‌مدت داشت، بلکه باید «آموزش حیا» را به‌عنوان «رویکردی پیشگیرانه» ملاحظه کرد